Buhranlı bir hafta sonu...

Çok sıkıntılı bir hafta sonuydu..Eşim geldi sağ olsun,arkasındanda kötü haber..

Küçük meleğim hastalanmış,acile götürmüşler.kusma ve ishal durduramamışlar,bütün gece serum yemiş sabaha eve göndermişler ,beklememiz lazım demişler..Ben çıldırdım ama elimden gelen bir şey yokki..Her yarım saatte bir telefon ettim onlarıda bezdirdim..

Deprem oldu ben telefonla cebelleşirken,bayağıda salladı, korktum..eşim bişey olmaz,olmaz korkma dedikçe iyice gerildim onun rahatlığı karşışında...sabaha kadar sallandık durduk.Uyku felanda tutmadı telefon başında sabahladım..

Kızım ın uzun zamandır tırnak batması var..Artık dayanılmaz hal aldı ,parmak renk değiştirmiş,şişmiş..

Sabah erkenden onun bütün itirazlarına rağmen doktora gittik.Doktor geç kalmak üzereymişşiniz neredeyse kanğrene dönüyormuş deyince ,ayaklarımın altından yer çekildi sanki..Parmağı bir kaç yerinden deldi ,iltiapı akıttı,bayağı uğraştı,ilaçlar verdi,kontrol altına aldı...

Çocuğun her yaşta çocuk.İster 20 yaşında olsun ,ister 25 yaşında...Yine kulağından tutup doktora götürmek gerekiyor,ilaçlarını hatırlatmak da ayrı bir dert..

Meleğim iyiymiş çok şükür,bugün kusmamış,yemeğinide yemiş...Telefonda konuştum sesini duydum ya bir oh dedim...

Depreme gelince,alışacağız ..umarım öncü değildir..ALLAHA emanetiz.Burası çok sulak bir yer zeminde çok yumuşak..en küçük bir sarsıntıda eski depremi hatırlıyorum..Dedim ya alışacağız...

Çok sıkıntılı iki gündü,Halbuki hava da zıttına güzeldi...

Bunaltıcı bir yazı oldu,farkındayım.İyi yazılarda buluşmak üzerere ,iyi akşamlar....