Zeynep i de kendisi gibi kara kuru bir bebekti ,onu hiç emziremedi sütü hiç olmadıki ..emzirecek göğsüde yoktu ,kocası ne bunlar boyle nezaman senin memen olacak ceviz gibi senden karımı olur derdi ...Kocası işlerini düzeltmişti bir arkadaşıyla bakkal dükkanı açtı. Dükkana gelen giden de artmıştı .kocası artık ona el sürmüyordu ama kızını seviyor du ya ona yetiyordu .Zeynep zayıf ama güçlü bir çocuktu.akıllıydıda 2 yaşına girmiş babası onu kucağından indirmiyor bakkala bile babasıyla gidiyor anneye bağımlılığı azalıyordu ve dillenmeye de başlamış hacer abla diye konuşuyordu ,kim bu hacer diye sordu kocası sana ne dedi....
Bir gün hacerin kim olnu anladı..kocası ona nikah yapmıştı . seni aldıgım yere götürüyorum dedi hadi hazırlan ben evlendim ...
Çok ağladı kızım dedi ama nikahı yoktu ve ana adı hacer yazılmıştı ne bilirdiki böyle işleri..alınmıştı, kullanılmıştı ve şimdi birşey olmamış gibi geri gönderiliyordu.İte kaka arabaya bindirildi,yolculuğu tekrar başlamıştı...
3 Yıl önce bindiği yere ,indirdiler onu ..Arabanın arkasından oylece baktı.hiç ağlamadı evine doğru yürüdü ...bir kaç komşuyla karşılaştı yüzüne garipce baktılar..Bahçede annesi oturuyodu elinde bir örgü yanındada bir genç kadın vardı..
Ana kız baktılar ve sarıldılar ,sarıldılar ve saatler gibi gelen gözyaşları...
Anası onu aylarca aradığını ama hiç iz bulamadıklarını şöyledi .Yaseminde başından geçenleri anlattı,ama oraya kaçmak için gittini demedi zorlan dedi .zaten zorlan olmamışmıydı son anda caymıştı yaa yalan da değildi.
Yanındaki genç kadın abisinin eşiydi evlenmişti, ablasıda evlenmiş istanbula gelin gitmişti bir abiside askerdeydi, küçük kardeşi hasan da 5 ci sınıfa geçmişti anası anlattı.Akşama doğru babası geldi ,hiç bir şey demedi ,yüzünede bakmadı.Gece oldu salona sedire yatak serdiler ona ,ama bütün gece babasının ,anasına ne işi var burada hangi yüzle geldi ben bunun yüzünden milletin yüzüne bakamıyorum ,defolsun gitsin dedini duydu daha fazla duymak istemedi yastını kulaklarına kapattı,ağladı ağladı zeynebini düşündü .....
Karar verilmişti ablasına haber salındı ,ablası zor bir hamilelik geçiriyordu ona yardımcı olmacı için istanbula gidiyordu.Otobüse bindirildi,elinde adresin yazıldığı kağıt küçük bir çantayla ve bu kez umutla yola çıktı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder